Dag 19 Jaca / Sanguesa 108 km 1152 hoogtemeters

NuVandaag zat ik om 8.15 op de fiets,het stel dat gisteravond opeens een meter of 3 naast me lag zal mij waarschijnlijk verwenst hebben met het gerommel en gefrommel maar dat hebben zij vanacht in hun tentje
Ook met mij gedaan Op deze camping kreeg je de plaats aangewezen (dus zij ook terwijl er plaats genoeg was)ik vraag me af waarom want deze camping zet me 45 jaar terug in de tijd toen opgrimbie nog een hippe camping was en toen betonnen douchehokjes nog up to date waren, echt als je een museum voor campings had kon deze er zo in.
Als begin jaren 70 camping, ik was weer terug op camping het leudal in haelen. Bizar ,en dan eisen stellen ook nog ,dit heb ik in Frankrijk nog niet meegemaakt.
Eerst gezocht naar Spaanse broodjes voor onderweg ,uiteindelijk heeft me notabene de fokking guarda civiel me de weg gewezen.wat de fok.
Toen vertrokken en meteen weer beginnen te klimmen , er moet toch weer naar een 1215 meter toe volgens het route boekje ,als ik gewoon de d240 neem ben ik 11 km verder zonder hoogtemeters maar nu ben ik 41 km onder weg met 600 hoogtemeters, maar dit is de oude pelgrimsroute en komt langs enkele historische punten dus bij ga er gewoon voor, ik moet zeggen als ik me al ergens alleen gevoeld heb (en dat heb ik) dan was het nog het meeste hier ,er is maar een weg,die steeds hoger en dieper de bergen in gaat en je komt misschien een auto (boer)per uur tegen ,het gaat steeds hoger op en de ravijnen gaan steil omlaag met af en toe betonblokken om de 4 meter of rotsblokken.
Hier kan je je geen stomme slinger fouten veroorloven want als je hier naar beneden naait vinden ze je pas na dagen terug ,ik vind dit echt onherbergzaam gebied, en ben ondertussen al op heel wat stille plekken geweest , me, myself an I.
Toch voelt het lekker op een of andere manier, in de hoogte zie je de gieren vliegen en er zoemen constant allerlei beestjes om je heen die jou leuk vinden en het blijft maar bergop gaan .Er liggen op 30 km 2 totaal geïsoleerde dorpjes met wat akkers er om heen maar er is maar een weg om er te komen en dat is deze. Deze gemeenschappen zullen echt hecht moeten zijn anders hou je het daar nooit vol, mooi vind ik dat.
Uiteindelijk  na 25 km op en afa klimmen kom je uit voor een gerestaureerd klooster waar ik een cola drink , m n bidon vul en hem weer speer ,ze laten er bussen vol toeristen uit maar die komen langs het andere begin punt van de weg.
Na 15 km afdalen ben ik weer 11 km na start en vervolg mijn weg.
Ondertussen is het alweer 38 graden en ik loop compleet leeg dus veel drinken is de enige remedie.
Maar ik ga gewoon verder .Het gaat van hier uit glooiend omlaag ,meer af dan op .Op een begeven moment stop ik bij een tankstation ,er is een ouderwets klein kantoortje met een vliegengordijn (hangt hier trouwens aan iedere deur)en er komt een vreselijk gescheld uit. Buiten staan twee werkers aandachtig te luisteren en ik heb snel eens binnen gekeken en daar stonden nog eens 8 personen.
Er waren volgens mij 2 zigeuner stellen die de boel aan het belazeren waren met geld.
De baas was een klein dik mannetje die ongelofelijk boos was.
Er stond een wegwerker bij met een hele grove kop,compleet onder het stof en een paar gigantische klauwen, het leek de baas van het stelletje wegwerkers en bij bedaarde daar de boel.De gypsies betaalden uiteindelijk en dropen af, het was een fragment uit een Mexicaanse film, ik stond erbij en ik keek ernaar,dus ik hield wijselijk m n bek.
Toen ik eindelijk  geld gewisseld had bij de eigenaar en een blikje kon trekken kwam opeens die Duitser weer aanrijden,hij is volgens mij een alternatief figuur een grune of zo en jaagt zich nergens voor. Volgens mij is hij tijdens het vis bakken uit de pan gesprongen maar hij is wel OK.We hebben een tijd gepraat en zij m'n toen ieder onze weg gegaan ,hij wil de camino del north doen dus hij gaat nu richting pamplona en ik wil de camino frances rijden en die gaat onder pamplona langs  dus .
Camping gevonden ,winkel gevonden, eten gemaakt, bier gedronken en ook vino tinto dus op naar pamplona!

Arevidetski

Spreuk van de dag:

Als je in een tankstation een klein dik boos mannetje ziet staan
Dan is het voor je zelf beter om even naar buiten te gaan

Dag 18 Oloron Ste Marie/Jaca 95 km 1860 hoogtemeters

Vandaag vroeg vertrokken omdat er vandaag toch een stevige klim voor de deur staat ,zat om 8 uur op de fiets en dat is voor mij toch wel een record, broodjes gehaald en toen de weg naar de pas gezocht.
Het begon heel geleidelijk met af en toe een steiler stukje en stukken vals plat ,het was gelukkig nog bewolkt dus de temperatuur was redelijk ,Ik heb een weg gevolgd die ongeveer parallel aan de hoofd weg loopt daarna worden de stukken steeds steiler met lange stukken tussen de 6 en de 8% deze komt uiteindelijk  na 47km uit bij een tunnel die verboden is voor fietsers die moeten over de bergpas, na deze 47 km begint echt de serieuze shit, het blijft maar stijl opgaan er lijkt geen eind aan te komen,ik kan niet harder dan tussen de 4 en de 6 rijden, met de aanhanger gaat het gewoon niet sneller,je moet het uren achter elkaar kunnen volhouden.
Bij 56 km sta je opeens boven aan de Spaanse grens en dan kan je de volgende 30 km weer als een kogel naar beneden. Toen ik een paar km voor de top zat werd ik ingehaald door notabene een Duitse jongen die ik vanmorgen onder aan de pas had zien staan ,hij had veel minder bij zich dan mij, geen tent en ook geen kookspullen , hij  reed tussen de 60 en de 90km per dag en had nog 10 dagen om in compostela te komen, kan mijns inziens wel maar dan word het doorknallen en aangezien het vandaag toch nog 38 graden is geworden word dit echt een hele kluif.
Het is wel een schitterende omgeving het is toch weer anders dan de Alpen vind ik, en ja ik moet het natuurlijk weer een keer over koeien hebben, ze lopen hier ook allemaal met een bel om (waarschijnlijk zullen ze wel vaak gebeld worden en je kan ze horen aankomen als ze per ongeluk de berg afrollen want erg slim zijn ze niet natuurlijk al weten ze veel)
Na die lange afdaling (echt het was snikheet, een warme feunwind lijkt het wel)aangekomen in jaca en daar op een camping neergestreken ,de boel opgezet, gedoucht en de stad in gegaan, hier een beetje doorgereden ,kom ik mijn Duitse vriend weer tegen hij kwam net aan en was een onderkomen aan het zoeken.
Opeens weer een hoop blaasmuziek
Ongeveer het zelfde als gisteren en zoals mijn jongste broertje Marc al zei het is vandaag de names dag van Petrus en die word hier gevierd!! Het is net karnaval ze houden een optocht door de stad.
Hoe mooi kan je het hebben, het is jammer dat de mensen allemaal Spaans spreken dan konden we eens lekker ouwhoeren, dat is ik eigenlijk het meest want de mensen begrijpen me niet en ik hun niet, ze willen wel.met me praten en ik met hun maar we verstaan elkaar slecht .jammer.
Dus toch maar wat pinten gevat hier
en daarna wat gegeten, ze beginnen hier pas na 9 uur een beetje te leven en vanaf deze tijd kan je ook pas weer wat krijgen bij een restaurant.
Wat dat aangaat hebben die Spanjolen het wel voor elkaar want bij ons gaan de mensen al om 9 uur naar bed. Wel een ander klimaat natuurlijk.
Toch maar weer bijtijds naar het nest want morgen wacht weer een snikhete bergachtige dag, hoe goed kan je het hebben....

Arevidetski

Spreuk van de dag:

Als er op sint Petrus feest word gevierd
Word er door deze Peter stevig gebierd

PS ik zit op de helft!!

Dag 17 Lourdes / Orolon Ste. Marie 74 km 690 hoogtemeters

Ja, na het ge Maria van gister had ik toch weer zoiets van wegwezen hier,in de hemel kom ik toch niet dus hier heb ik ook niets meer te zoeken,ik heb het gezien en daar was het goed mee, het is natuurlijk een prachtige omgeving maar je moet er dan rustig de tijd voor kunnen nemen en die tijd en rust heb ik op het moment niet.
Ik had eigenlijk het plan in m n kop om langer in Lourdes te blijven en dan een col in de buurt te gaan pakken maar bij nader inzien is dit een raar plan omdat ik zowiezo iedere dag al fiets, op dit moment zou het weinig meerwaarde hebben,daarbij komt dat ik de energie beter in de klim van morgen kan steken namelijk de beklimming van de col de somport waarvan de beklimming 56 km in beslag neemt en van een zeeniveau van even over de 200 meter naar de 1640 meter gaat (het verschil hier tussen zijn hoogtemeters, dus eigenlijk alles wat je verticaal op gaat in dit geval dus 1440.) En dit uiteraard met bagage.
Dus vandaag ook een iets kortere etappe tot aan de voet van de col  Du somport bij Oloron bij wijze van halve rustdag.
Van Lourdes naar hier was een prachtige route met schitterend uitzicht over de pyrineen aan mijn linkerkant eerst kilometers lang vrij pittig omhoog om de rit door een dal af te maken .
Onderweg kwam er bij een dorpje een fanfare overgestoken en die trok naar een zaal waar feest was, ze maakten geweldige muziek een beetje Spaans of Mexicaanse invloed met tempo maar echt te gek ,ik ben hier een tijd staan blijven luisteren ,ze gaven flink gas dat moet ik zeggen.
Even bij aankomst de stad bekeken en toen naar de plaatselijke mumicipal camping alles opgezet de achterstallige was gedaan, de fiets en met name de remmen nagekeken en de derrallieur af gesteld want bij het allerkleinste verzet liep me ieder keer de ketting af met als gevolg iedere keer vette klauwen in een beste helling, maar ook dat is nu verholpen.
Weer een keer biefstuk gebakken als krachtvoer dus ik ben weer wat uitgerust en bij krachten voor morgen.
Heb net eens even aan de kilometers zitten te tellen die ik in de blog opgeschreven heb (en ook gereden heb natuurlijk )en dan kom ik met vandaag erbij op 1686 gedeeld door 17dagen is toch een gemiddelde per dag van 99+
Valt mij nog niet tegen zo op m n ouwe dag. Ja ik weet dat het raar is maar het komt misschien omdat ik veel alleen ben maar iedere keer als ik een flinke klim boven kom zeg ik tegen me zelf: OK ouwe zak en dan moet ik er ook iedere keer weer om lachen.
En als ik langs een wei met koeien kom dan zeg ik ieder keer tegen ze:
En jonge zengt ur dat leedje  nog ins en dan kijken ze me nog een slag dommer aan.

Tot morgen in espanja  oké

Arevidetski

Spreuk van de dag:

Iedere keer als een koe een liedje gaat zingen
Dan weet ik niet hoe snel ik van de fiets af moet om mee te springen

Dag 16 Marciac / Lourdes 72 km 612 hoogtemeters

Vanmorgen opgestaan met een grijze hemel, het was een beetje miezerig weer,het regende nog net niet.
Van m n Franse buren koffie gekregen en daarna vertrokken, zat in half negen op de fiets wat voor mij toch al op tijd is of ik moet veel vroeger gaan opstaan ,maar ik merk dat ik slaap achter begin te komen, ik ga te laat maar bed, en de afgelopen warme dagen zijn me toch niet in m n kouwe kleren gaan zitten. De hitte is echt slopend vind ik.
In het eerste dorpje stond Wouter opeens weer achter me,hij had er alweer wat kilometers op zitten.
We zijn een stuk samen verder gefietst en daarna scheidden zich onze wegen weer want hij nam de meer directe route en ik ga naar Lourdes.
De streek waar ik doorheen ben gefietst bestaat uit oneindige maïs velden en hele kleine dorpjes met niks. In Lourdes aangekomen in de miezer regen ,de camping gezocht die ik als tip van een paar andere fietsers had gekregen. (Du loup)
Het was inderdaad een kleine rustige camping waar ik door een 8jarige meneer uit Rozendaal werd ontvangen. Alles opgezet gedoucht en daarna een paar uur geslapen  Ik was echt moe.
Daarna ben ik gaan kijken in Lourdes en heb daar een pizza gegeten, zoiets als daar heb ik nog nooit gezien, het ene na het andere winkeltje met Maria beelden, kaarsen,je kan de prullaria zo gek niet bedenken en allemaal met bernadetje en Maria erop of Maria helemaal alleen, als er ergens munt geslagen word uit Maria dan is het hier wel. Ook de mensen die er rond liepen kwamen uit alle windstreken, alle kleuren maar ik denk ook veel Spanjaarden en Italianen en ook veel mensen uit zuid Amerikaanse landen, en zoveel nonnetjes heb ik nog nooit bij elkaar gezien er waren er erbij die niet voor Sophia Loren onderdeden echt doodzonde, ja en dan denk ik natuurlijk weer ,deze vrouwen hebben toch ook gevoel, hoe zou lieve heertje dat met hun regelen? Zouden ook zij wel eens voor het zingen de kerk uitgaan?
Effin, bij de grot waar Maria aan bernadetje  is verschenen ligt een prachtige kerk met aan beide zeiden
een oplopende trap en daarvoor ligt een heel groot plein.
Om 9 uur s avonds word hier een lichtprocessie gehouden en een grote openlucht mis.
De mensen hebben allemaal  kaarsen bij zich en lopen in processie het grote plein op ,de zieken en oude mensen voorop, er zijn er een hoop die in een soort driewielers zitten en er worden er zelfs in bedden voortgesleept door jonge mensen.
Deze personen worden eerste rang op het plein geparkeerd waar in verschillende talen de mis word voorgelezen en God weet hoe vaak achter mekaar het Ave Maria word ingezet, als het couplet komt steken al deze mensen hun kaarsen omhoog.Ze hebben vanen en borden bij zich waar ze vandaan komen het is een hele aangelegenheid. Op het einde geven wildvreemde mensen me en elkaar de hand en bedanken me?(ze moesten eens weten, ze kunnen nog blij zijn dat ze alle vijf hun vingers terug krijgen)
Daarna loop ik terug naar de camping maar dan kom ik weer langs de grot en daar hebben ze wel 20 kranen gemaakt waar de mensen in de rij staan om er het genezende water uit te tappen allemaal in plastic mariabeeldjes en 5 liter jerrycans met Lourdes erop, zelf heb ik er eens flink aan gedronken dus mij zal voorlopig echt niks meer kunnen gebeuren of er moet natuurlijk nog een wonder gebeuren.
Ook de kaarsen lopen er als een trein ,er staan overal rekken waar je kaarsen kan opsteken en er zijn een paar man bezig om alle kaarsen weer bij elkaar te zetten om ze op te laten branden ,hier gaan er echt duizenden kilo,s was op een dag doorheen, er zijn kaarsen bij zo groot als schuttingpalen zeker anderhalve meter hoog.
Ja, wat moet ik er van zeggen ,voor veel mensen is dit misschien de laatste hoop en de diversheid aan mensen en de getallen waarin ze opkomen is echt indruk wekkend maar het is ook big bizniz die hele Maria verering.
Toen ik door het donkere park langs de rotsen terug liep hoopte ik dat ik ook een verschijning kreeg maar die heb ik helaas niet gehad......

Arevidetski

Heb je het geluk dat je Maria een keer zag
Vul dan je beursje met een lach

Dag 14 Cahors / Barachin 121 km 982 hoogtemeters

Vanmorgen opgestaan om 7 uur, alles een beetje klam ingepakt en bij de receptie de broodjes gekocht die ik gisteren besteld had de blog gepost en vertrokken.
Het was alweer stralend weer zonder veel wind dus het gaat een warme dag worden.
Na de semi rustdag van gisteren wil ik er vandaag weer eens een klap op geven ,na Cahors wat klimwerk(de eerste 30 km)daarna een hele lange afdaling en wat glooiend landschap met heel vruchtbare grond want er word hier echt vanalles verbouwd, heel veel zonnebloemen maar ook tabak, maïs tomaten, fruitboomgaarden en ga zo maar door,de grond lijkt op loss zoals wij die thuis ook hebben. Daarna zon 20 km jaagpad langs een kanaal en de garonne en daarna weer het betere klimwerk met stevige lange klimmen en dito afdalingen.
Onderweg nog een Hollands stel tegen gekomen dat van oloron  st Marie maar huis aan het fietsen was langs deze route.Ze
aren tot daar gekomen met de trein.
Ook zag ik op een begeven moment een kerel die in zijn zwembroek onder een afdakje langs het kanaal lag, hij had een fiets naast zich staan en riep op mij, hij zei dat hij een Sloveen was en al 9 maanden onderweg was hij vroeg of ik sigaretten had wat er over het algemeen op neerkomt dat hij geen cent te makken had ook vroeg hij me of ik nog iets nodig had, het leek me een beetje een boefje.
Ik begin een gelijkenis te zien in de stellen die dit soort fietsvakantie s doen, meestal is het een tamelijk sterk uitziende grote kerel met er achter aan een vaak klein en afgetraind vrouwtje vaak een beetje op het schampere af,en dan vraag ik me natuurlijk weer af hoe kan dat nu? Moet zij dan alles geven om hem bij te houden want de man fietst altijd voorop of is er hier iets anders aan de hand.Het lijken vaak een beetje alternatieve mensen ,ze hebben altijd degelijke trekking fietsen en zonder uitzondering zijn ze uitgerust met " ortlieb"bagage tassen zo n beetje de Mercedes onder de fietstassen. Na de laatste keer met de 2 karretjes ben ik er nog maar 1 tegen gekomen.
Voor de rest is het heel warm hier ,overdag is het makkelijk 30 graden en dat betekent dat je doorlopend moet drinken want het loopt er langs de andere kant zo weer uit.Ook heb ik zoute stengels gekocht waar ik er de hele dag door van eet om het zout wat op peil te houden want anders ga je je flauw voelen en heb je het gevoel dat de kracht zo je benen uit loopt.
Heb ik inmiddels al een paar keer gehad, je zakt echt helemaal in.
Uiteindelijk op een zogenaamde natuur camping uitgekomen, heel eenvoudig plaats en douche maar dan heb je voor 5,50 ook zeker 5 keer zoveel kevers, muggen ,vliegen en nog meer van dat gespuis.
Mijn tent begint zowiezo op een terrarium te lijken want ik sleep de beestjes gewoon mee van de ene naar de andere camping soms schudt ik hem eens leeg en voor de rest laat ik ze maar kruipen ik maak er me niet druk over.

Arevidetski

Spreuk van de dag:

Zie je onder een afdak een struikrover
Hou dan je beurs goed vast anders is het feestje over

Dag 15 Barrachin / Marciac 95km 1050 hoogtemeters

Vanmorgen weer een keer met goed weer opgestaan na een nacht vol met beestengeluidjes want op zo,n natuurcaming heb je ze natuurlijk allemaal ,kikkers die echt de nacht door kwaken  ,eekhoorns en weet ik wat voor soorten vogels allemaal en vergeet dan mijn vrienden de insecten niet.
Om half negen zat ik klaar op de fiets om er eens een klap op te geven maar het werd weer anders dan ik gedacht had want in het eerste stadje kwam ik al mijn oude compostela maat Wouter tegen, ik moet zeggen dat hij me verast had door al zo ver te zijn ,blijkbaar had ook hij zich niet laten hangen ,de mindere dag naar cahors zie je hier weer terug.
Het was wel zo dat hij afkortingen nam en ook al een paar overnachtingen in gites had genomen.
Als je zoals mij alles zelf doet ,kamperen ,eten maken, was doen ,dan kruipt daar toch meer tijd in.
Maar dat is ook zoals ik het wil , zoveel mogelijk basic ,geen shit.
Om effe op het verhaal terug te komen het was een hartelijk weerzien onverwacht, Wouter laat me op een of andere manier aan mijn vriend collega arend denken, de manier van doen.
Met andere woorden toch wel een tijd staan praten, toen verder, op een begeven moment zit er iemand voor me, toen ik  hem uiteindelijk langs was ook met hem gepraat, een (fitte) man van 67 die de 100 cols tocht aan het fietsen is, voor diegene die niet weten wat dat is (ik wist het al) dit is een fietsroute  ,men zegt de zwaarste ter wereld van 4000km waarin 100 cols voorkomen (,n uitdaging voor in de toekomst misschien?) ook met hem een hele tijd staan praten ,hij gaf zich zelf 8 weken de tijd om dit klusje te klaren ,hij had niet veel bij zich, hij zei zon 12kg terwijl ik met aanhanger erbij toch snel op 30kg zit,ik begin me bijna te schamen want eigenlijk kies je voor zekerheid en nu na 2 weken denk ik daar toch weer anders over dan toen ik vertrok.
Hij zei dat Hij al een paar keer buiten had geslapen en dat geloof ik hem op zijn woord, een ervaren fietsreiziger. Een krasse knar, een bikkel,respect.
Het was een warme dag van 35 graden dit betekent dat je veel moet drinken en ook op je eten en zout letten ,op een begeven moment heb je zon warme kop dat het net een gloeilamp lijkt.
Ik ga onder de beregenings spuiten staan die ze gebruiken om de mais te beregenen, heerlijk dat koude water, ben echt zeiknat dan maar het duurt geen half uur voor je weer helemaal droog bent.
Ze zeggen dat het de komende dagen naar 38graden gaat dus dit word afzien in het kwadraat, fokit ,erdoor.
Dit is de 15 dag ,2weken geleden ben ik vertrokken en vandaag heb ik in de verte de pyrineen gezien voor de eerste keer in mijn leven, heel vaag zag ik ze maar nu al indrukwekkend, de komende dagen ga ik er meer mee te maken krijgen.
De pyrineen trekken me meer dan de Alpen of de Dolomieten waar ik al genoeg geweest ben,omdat ze zuidelijker liggen ,ik vind de mentaliteit van de mensen die meer zuidelijk leven mij meer aanspreken en deze bergen zijn nieuw voor mij.
Ben op de camping beland met het gebruikelijke ritueel  aardappel pannetje met spek ui en champignons  wijn en bier.
Op naar de fokking pyrineen

Arevidetski

Spreuk van de dag:

Als je in de verte de silhouetten ziet van de bergen
Dan weet je dit gaat inspanning vergen

Dag 13 Rocamadour / Cahors 81km 1158 hoogtemeters r

Vanmorgen opgestaan na een onrustig nachtje , mijn buurman snurkte als een varken en toen begon die van de andere kant ook zo.  Moest ik toch even het tentje uit om oorpluggen te gaan zoeken in mijn karretje, daarna weer  vrolijk verder geslapen maar het is toch weer een gebroken nachtje.
Opgeruimd en vertokken.Perfect weer sjolkeblauw , echt geen vuiltje aan de lucht.
Daarna weer terug naar de zwarte Madonna,ik moest haar nog een keer gezien hebben Toen ik in de kapel kwam was ik weer helemaal alleen ik heb er een kaarsje gebrand en er een tijdje op een stoel gezeten, er klonk gezang, men komt hier eeuwen naar toe alleen voor dit beeldje dat er overigens heel anders uitziet dan een normaal Maria beeld, dit beeld Maria met kind uit ,het beeldje is donker maar er straalt iets van uit ,het was heel apart daar zo alleen te zitten.
Om het even duidelijk te maken ,ik doe deze reis niet uit religieuze overwegingen ,wel ben ik katholiek opgegroeid maar zoals ze zeggen niet praktiserend, bidden doe ik niet en het verhaal van de kerk ja het zal wel ,naar de kerk ga ik niet behalve met speciale gelegenheden ,maar als je in deze eeuwen oude gebouwen komt en je ziet de afgesleten stenen van de vloer en de lichtinval en als je alleen bent ook de stilte voelt dan voel je dat je hier niet alleen bent geweest en soms denk ik dat ik er ook niet alleen ben hoewel er niemand is ,er hangt gewoon iets, heel appart.
Gisteren vroeg me iemand of ik veel nadacht op de fiets maar ik moet zeggen dat ik niet over diepzinnige dingen nadenk ,ben meer met het fietsen, de route, eten en drinken en de dingen die gebeuren bezig.
Ben daarna verder gegaan en er volgden meteen 3 pittige klimmen achter elkaar va enkele kilometers .
Het is een prachtig landschap.
Na Labastide Murat zijn voorlopig de zware klimmen een beetje voorbij en gaat het bijna een 20 tal kilometers bijna bergafwaarts.
Eenmaal in Cahors aangekomen was ik zo gaar als een mispel en heb maar besloten om er mee te stoppen vandaag ,daar komt bij dat ik een voorliefde heb voor Cahors , ben hier al een paar keer geweest met Diana en Roan ,het is geen bijzondere stad, de rivier Lot stroomt er door heen maar voor mij is dit echt de poort naar het zuiden,  de stad van de zwarte wijn ,de wijn is zo donkerrood dat hij zwart lijkt, ik Ben graag in Cahors maar weet niet precies waarom.
Heb dus maar de camping opgezocht ,gedoucht de was gedaan en ben cahors in gegaan waar ik nu (en het is alweer 10 uur)nog steeds ben,lekker met de fiets overal doorheen ,wat eten wat drinken en op de mooie plekken zitten en dit bericht in elkaar steken, hier ben ik graag...
Ja jullie zullen wel denken geen grappen en grollen vandaag en dat klopt want na die hekserij van gisteravond ben ik
me toch maar wat beter gaan gedragen....nee het zit er vandaag niet in dus een serieuze blog vandaag,ahum.
Ik moet zeggen dat ik het geweldig vind dat ik nu hier ben ,het bevalt me prima ik voel me in ieder geval als een god in frankrijk ,de reis is het doel.

Groet Peter

Arevidetski

Spreuk van de dag:

Word je met een stralend blauwe hemel wakker

Dan ga je meteen eens kijken naar de baksels van de bakker

Ps: de kilometers en de hoogtemeters die ik schrijf zijn de totalen van de hele dag dus niet perse de afstand van plaats tot plaats

Dag 12 Lagrauliere /Rocamadour 95 km 1299+ hoogtemeters

Vanmorgen opgestaan en alles was bijna droog gegeten ,opgeruimd en vertrokken.
Het gebruikelijke bezoekje aan de bakker gemaakt,ik moet zeggen dat deze de goedkoopste tot nu toe was want twee krentebroodjes ,een appelmoesbroodje en een bagette kosten 3.60, daar kan je ze zelf niet voor maken en ik heb zowiezo geen oven bij me dus.
Paar vette klimmen gehad vandaag er was er een van 6 km van 6 tot 10% en nog een paar varianten hierop.Het
was wel een schitterende route met mooie uitzichten op een begeven moment lag een kasteel op een berg, het is het stadje turenne het hele plaatje kan zo uit een sprookjes boek komen .
Via brive  en martel naar rocamadour toe ,onder weg nog een Nederlands stel tegen gekomen en daar even mee gepraat,hij leek erg veel op de Amsterdammer met die ik laatst ben tegengekomen ,het kan hem toch niet geweest zijn want nu had hij opeens zijn vrouw bij zich of zou hij zich bedacht hebben en haar toch hebben willen meenemen?  Misschien was het wel zijn secretaresse of zijn nichtje. Misschien was hij het helemaal niet.
Nee het parcours ligt me veel beter het is wel zwaar maar het loopt.
Zelf vind ik deze streek nog een van de mooiste waar ik tot nu toe geweest ben,ook de meeste huizen en dorpjes zien er verzorgd  en gezelliger uit dan die van de limoge streek waar volgens mij alleen maar boeren wonen bij sommigen lopen de kippen door de keuken anderen hebben het weer netjes maar het lijkt allemaal wat armer.
Uit eindelijk op de camping aan gekomen ,tent op gezet ,gedoucht en toen ben ik naar rocamadour gegaan.
Ik ben midden in het centrum de beroemde trappen opgelopen(pelgrims gingen vroeger deze trappen op op hun knieën) naar de kapel waarin het middeleeuwse beeldje van de zwarte Madonna staat.De kapel was dicht en op dat moment kreeg ik telefoon van Diana.
Ik heb daar een tijd zitten bellen en ik was er helemaal alleen ,als je hier eens geweest bent weet je hoe druk het er kan zijn.
Op een begeven moment komt er een alternatief stel de trap op gelopen,zij had rasta vlechten tot op haar knieën en hij had schoenen aan met punten er op hij kon zo uit de efteling bij de laafjes wegkomen.Zij ging op een begeven moment met haar ogen dicht met haar armen bewegen het leek net of ze iemand voelde ,ze leek een echte toverkol
Hij ging meedoen en ik heb hier even naar staan kijken ,voor de rest was er niemand alleen wij .Ik denk laat ik nu maar wegwezen anders zit ik dalijk nog op de maan ,ja je weet het niet met zulke gasten.
Terug naar de camping ,mn stokbrood maar opgegeten en dit berichtje getikt.
Tot morgen

Arevidetski

Spreuk van de dag :

Als eucalypta met haar armen slaat
Dan word het tijd dat je naar huis toe gaat

Dag 11 st Leonard de Noublat / Lagrauliere 85 km 1348 hoogtemeters

Na een goede nachtrust pas om zeven uur het nest uit om te beginnen met inpakken ,alles was zeiknat van de dauw en ook het feit dat ik naast een riviertje lag speelt hier zeker in mee.
De zooi uiteindelijk maar nat in geladen en vertrokken, ik Ben nog even terug naar st Leonard gereden omdat ik het stadje gisteren niet hoe bekeken had wegens het totallos dipje van gisteravond.
Op de weg waar de pelgrims weg de stad inkomt zijn messing Jacobs schelpen gemaakt.
Toen naar de boulangerie broodjes halen.
Toen ik buiten een krentebroodjes stond te eten kwam er een oudere vrouw maar me toe en vroeg of ik naar compostela ging toen ik dit beaamde zei ze op Frans engels ;
God bless you en daarna wenste ze me in het Frans allerlei dingen toe die ik niet verstond maar het kwam haar uit het hart dat was duidelijk.
Dit vond ik mooi.
Toen maar vertrokken en onder weg nog een hunnebed gezien wat ze Dolmen noemen nou ja whatever.
Op een begeven moment zag ik langs de kant van de weg een grote distilatie ketel staan  ik heb het ding eens bekeken en het werd in ieder geval gestookt met kolen dat kon je onmiskenbaar ruiken, stelletje moonshiners.
Toen ben ik via Uzerche waar ik boodschapjes heb gedaan, ze naar hier gereden, ik moet zeggen het is een pittig parcours met een volgeladen karretje en de hitte erbij, ik weet het niet precies maar in de zon loopt het flink op tot boven de 30 graden zegt mijn Garmin.
De dames lopen in ieder geval achterom in de bikini rond heb ik wel gezien want ik verzwikte me bijna een oog.
Om nog eens even op die koeien van gisteren terug te komen vandaag stonden de dames allemaal met de komt op me aan en dat kan volgens mij door 2 dingen komen ofwel ze hebben het bericht van gister gelezen of ze weten dat ik 2 biefstukken op m n karretje heb liggen die ik in Uzerche gekocht heb....ik bedoel maar
Op de municipal camping aangekomen is er niemand ,paar keer hallo geroepen toen er een vrouw aankwam met een blond peuter en een kleuter meisje in adamskostuum.En een hond, ze stelde ze allemaal voor en zei dat ik kon staan waar ik wou want ik was de enige op de camping ,de camping was voor mij alleen.
Het is heel eenvoudig maar voor mij is het goed,je hoort hier de hele tijd schapen ,voor de rest is het er heerlijk rustig.
Toen ik zat te eten en te koken (ik heb maar een eenpitsfornuis) kwam de man van de vrouw met een stalen geldkoffer om af te rekenen, hij stelde zich voor en toen hij zag wat ik aan het eten was zei hij dat hij ook nog moest eten maar hij liever bij mij bleef eten vooral de biefstukken en de gnotchies stonden hem wel aan,hij was vrachtwagenchauffeur en reed in drie dagen heen en terug naar Deventer om melk te halen en dat keer op keer ,hij veegde eens over zijn kop.
We hebben mekaar wel 4 keer een hand gegeven. Het leek me een goeie vent bij had in ieder geval een paar flinke klauwen.
Dit was Het weer voor vandaag ik zou zeggen

Arevidetski

Spreuk van de dag:
Als een koe met de kont naar je toe staat
Dan weet ze iets over je dat haar niet loslaat

Dag 10 Fougeres / st Leonard de Noublat 113 km 1607 hoogtemeters

Vanmorgen opgestaan na een beetje rommelige nacht,het was luidruchtig op de camping en ik was mijn afval vergeten weg te zetten en dan word je midden in de nacht wakker omdat er een dier zit te knabbelen en te rommelen dus dan maar de tent uit en de rotzooi alsnog opruimen want ze komen gewoon terug Om 9 uur weg gereden  en in het eerste dorpje naar de bakker om krentebroodjes en knuppelewek te kopen om de dag door te komen.
Ik moet zeggen dat dit tot nog toe de lekkerste krentebroodjes waren die ik gehad heb,de bakker was een gezette man maar ik weet wel zeker dat hij achter zijn waar stond.
Omdat ik veel bij bakkers kom de laatste tijd ontmoet ik natuurlijk ook veel bakkersvrouwen en ik moet zeggen er zijn er hele vriendelijke maar er zitten me toch ook zuurpruimen tussen ,ik zag er een die er zo onverzorgd en bleek uitzag ,ze was het gat waarin ze woonde volgens mij nog niet vaak uit geweest of ze moest nog afgebakken worden dat kan natuurlijk ook nog.
Nou ik wou graag klimmen en ik heb ook geklommen vandaag echt dat het me de oren uitkwam,toen ik uiteindelijk op de camping aankwam was ik helemaal gesloopt, ik heb effectief 7uur en 15 minuten op de fiets gezeten dit dus buiten het stoppen om, ik was zo gaar als een zoetwaterkonijn. Lange klimmen van 2/3 km dan ditzelfde maar beneden en weer opnieuw.
Voor de rest word het landschap hoger met veel bos velden met graan en koeien die me schaapachtig aankijken? Ik weet natuurlijk wel beter want ik weet dat het limosiners zijn en uiteindelijk in de pan gehakt worden of als biefstuk op tafel belanden dus laat ze maar kijken.
Nu we het hier toch weer over hebben ,ik ben weer 2 slapende dieren tegen gekomen ,een vosje en een slang,ik begrijp niet dat ze midden op de weg gaan liggen slapen,dit kan nog eens heel verkeerd aflopen voor ze.
Heb tussen de middag nog een kerk bezocht die in het pelgrims verhaal een belangrijke rol heeft gespeeld en ik  heb er een mooie stempel gekregen voor in mijn pelgrimspaspoort die ik overigens op alle campings laat afstempelen.
Later als ik in Spanje ben kan mij deze nog wel eens goed te pas komen om onderdak voor overnachting te vinden want dan is dit op veel plaatsen een vereiste.
Voor de rest gekookt,gedoucht en dit in elkaar gestoken, tot morgen

Arevidetski

Spreuk van de dag:

Als de vrouw van de bakker nog even in de oven moet
Dan zitten negen van de tien keer ook haar haren niet goed