Dag 12 Lagrauliere /Rocamadour 95 km 1299+ hoogtemeters

Vanmorgen opgestaan en alles was bijna droog gegeten ,opgeruimd en vertrokken.
Het gebruikelijke bezoekje aan de bakker gemaakt,ik moet zeggen dat deze de goedkoopste tot nu toe was want twee krentebroodjes ,een appelmoesbroodje en een bagette kosten 3.60, daar kan je ze zelf niet voor maken en ik heb zowiezo geen oven bij me dus.
Paar vette klimmen gehad vandaag er was er een van 6 km van 6 tot 10% en nog een paar varianten hierop.Het
was wel een schitterende route met mooie uitzichten op een begeven moment lag een kasteel op een berg, het is het stadje turenne het hele plaatje kan zo uit een sprookjes boek komen .
Via brive  en martel naar rocamadour toe ,onder weg nog een Nederlands stel tegen gekomen en daar even mee gepraat,hij leek erg veel op de Amsterdammer met die ik laatst ben tegengekomen ,het kan hem toch niet geweest zijn want nu had hij opeens zijn vrouw bij zich of zou hij zich bedacht hebben en haar toch hebben willen meenemen?  Misschien was het wel zijn secretaresse of zijn nichtje. Misschien was hij het helemaal niet.
Nee het parcours ligt me veel beter het is wel zwaar maar het loopt.
Zelf vind ik deze streek nog een van de mooiste waar ik tot nu toe geweest ben,ook de meeste huizen en dorpjes zien er verzorgd  en gezelliger uit dan die van de limoge streek waar volgens mij alleen maar boeren wonen bij sommigen lopen de kippen door de keuken anderen hebben het weer netjes maar het lijkt allemaal wat armer.
Uit eindelijk op de camping aan gekomen ,tent op gezet ,gedoucht en toen ben ik naar rocamadour gegaan.
Ik ben midden in het centrum de beroemde trappen opgelopen(pelgrims gingen vroeger deze trappen op op hun knieën) naar de kapel waarin het middeleeuwse beeldje van de zwarte Madonna staat.De kapel was dicht en op dat moment kreeg ik telefoon van Diana.
Ik heb daar een tijd zitten bellen en ik was er helemaal alleen ,als je hier eens geweest bent weet je hoe druk het er kan zijn.
Op een begeven moment komt er een alternatief stel de trap op gelopen,zij had rasta vlechten tot op haar knieën en hij had schoenen aan met punten er op hij kon zo uit de efteling bij de laafjes wegkomen.Zij ging op een begeven moment met haar ogen dicht met haar armen bewegen het leek net of ze iemand voelde ,ze leek een echte toverkol
Hij ging meedoen en ik heb hier even naar staan kijken ,voor de rest was er niemand alleen wij .Ik denk laat ik nu maar wegwezen anders zit ik dalijk nog op de maan ,ja je weet het niet met zulke gasten.
Terug naar de camping ,mn stokbrood maar opgegeten en dit berichtje getikt.
Tot morgen

Arevidetski

Spreuk van de dag :

Als eucalypta met haar armen slaat
Dan word het tijd dat je naar huis toe gaat