Vanmorgen weer een keer met goed weer opgestaan na een nacht vol met beestengeluidjes want op zo,n natuurcaming heb je ze natuurlijk allemaal ,kikkers die echt de nacht door kwaken ,eekhoorns en weet ik wat voor soorten vogels allemaal en vergeet dan mijn vrienden de insecten niet.
Om half negen zat ik klaar op de fiets om er eens een klap op te geven maar het werd weer anders dan ik gedacht had want in het eerste stadje kwam ik al mijn oude compostela maat Wouter tegen, ik moet zeggen dat hij me verast had door al zo ver te zijn ,blijkbaar had ook hij zich niet laten hangen ,de mindere dag naar cahors zie je hier weer terug.
Het was wel zo dat hij afkortingen nam en ook al een paar overnachtingen in gites had genomen.
Als je zoals mij alles zelf doet ,kamperen ,eten maken, was doen ,dan kruipt daar toch meer tijd in.
Maar dat is ook zoals ik het wil , zoveel mogelijk basic ,geen shit.
Om effe op het verhaal terug te komen het was een hartelijk weerzien onverwacht, Wouter laat me op een of andere manier aan mijn vriend collega arend denken, de manier van doen.
Met andere woorden toch wel een tijd staan praten, toen verder, op een begeven moment zit er iemand voor me, toen ik hem uiteindelijk langs was ook met hem gepraat, een (fitte) man van 67 die de 100 cols tocht aan het fietsen is, voor diegene die niet weten wat dat is (ik wist het al) dit is een fietsroute ,men zegt de zwaarste ter wereld van 4000km waarin 100 cols voorkomen (,n uitdaging voor in de toekomst misschien?) ook met hem een hele tijd staan praten ,hij gaf zich zelf 8 weken de tijd om dit klusje te klaren ,hij had niet veel bij zich, hij zei zon 12kg terwijl ik met aanhanger erbij toch snel op 30kg zit,ik begin me bijna te schamen want eigenlijk kies je voor zekerheid en nu na 2 weken denk ik daar toch weer anders over dan toen ik vertrok.
Hij zei dat Hij al een paar keer buiten had geslapen en dat geloof ik hem op zijn woord, een ervaren fietsreiziger. Een krasse knar, een bikkel,respect.
Het was een warme dag van 35 graden dit betekent dat je veel moet drinken en ook op je eten en zout letten ,op een begeven moment heb je zon warme kop dat het net een gloeilamp lijkt.
Ik ga onder de beregenings spuiten staan die ze gebruiken om de mais te beregenen, heerlijk dat koude water, ben echt zeiknat dan maar het duurt geen half uur voor je weer helemaal droog bent.
Ze zeggen dat het de komende dagen naar 38graden gaat dus dit word afzien in het kwadraat, fokit ,erdoor.
Dit is de 15 dag ,2weken geleden ben ik vertrokken en vandaag heb ik in de verte de pyrineen gezien voor de eerste keer in mijn leven, heel vaag zag ik ze maar nu al indrukwekkend, de komende dagen ga ik er meer mee te maken krijgen.
De pyrineen trekken me meer dan de Alpen of de Dolomieten waar ik al genoeg geweest ben,omdat ze zuidelijker liggen ,ik vind de mentaliteit van de mensen die meer zuidelijk leven mij meer aanspreken en deze bergen zijn nieuw voor mij.
Ben op de camping beland met het gebruikelijke ritueel aardappel pannetje met spek ui en champignons wijn en bier.
Op naar de fokking pyrineen
Arevidetski
Spreuk van de dag:
Als je in de verte de silhouetten ziet van de bergen
Dan weet je dit gaat inspanning vergen
Hoi Peter,wat gaat de tijd snel,de helft al erop.het is genieten van je blogs met foto's .Spanje nu komt het echte werk,hitte,cols,eenzaam,en slechte wegen.
BeantwoordenVerwijderenZeker als je fout fietst.toch nog steeds opgewekt ,ook na pittige dagen.
Lourdes,ik herkende het verhaal,voor mij toch een bijzondere beleving samen met Gerard na zijn zware operatie,een mooie streek.
Je zult nu meer mensenop je weg tegenkomen,hopelijk ook taalgenoten,want
communiceren is wat bij je hoort(daarom die lange blogs)die veel tijd vragen.
Zorg goed voor je zelf,iedere dag is een wonder,al zag je er geen in Lourdes.
Als gezelschap de gieren,denk dan,straks is er weer iets te vieren.Proost op een grote pint! Groetjes en nog fijne ontmoetingen,Annie